پاتریشیا
این یک زمان بسیار بزرگ است مانند بیماران , داروسازان و پزشکان ساعاتی پس از فرا خواندن , خواندن , نوشتن و نوشتن پیام برای بالا نگه داشتن هر کدام از انسولین . این کار همچنین خطرناک است , زیرا بیماران میتوانند بدون یک داروی مهم به مدت چند روز , گاهی هفتهها , صبر کنند تا این اشکالات اداری اتو شوند .
از دست رفتن در این میگرن جمعی این است که این فرآیند به دلیل رابطه پزشک - بیمار است . میدانستم که بیمار شخصا ً از من عصبانی نیست , اما خشم او از طریق تلفن همراه است . بدون شک این ناامیدی بازتاب شده بود - او قبلا ً از انسولین بیرون آمده بود و نمیخواست به اتاق اورژانس بر روی مایعات وریدی منتهی شود . صادقانه بگویم , خودم را فریب دادم . تا اینجا من به اندازه کافی تجویز انسولین را روی حساب او نوشتهام تا یک کتاب ششم از موزز را پر کنم . من " d " را به عنوان شرکت بیمه خوانده و در درختهای تلفنی نسبتهای کتاب مقدس گرفتار شده بودم .
این بار او را داروخانه صدا کردم . یک داروساز دلسوز میخواست با من کار کند , و من همراه او روی تلفن میماندم . اولین بار نبود . نفر دوم تحت پوشش قرار نگرفت . نفر سوم بود . اما قبل از اینکه بتوانیم ترانهای را بخوانیم , داروساز به من اطلاع داد که در حالی که انسولین واقعا ً پوشیده شده بود , این دارو درمانی " ترجیحی " نبود . این به این معنی بود که در هر ماه یک پول مشترک برای هر ماه وجود داشت .
فقط به من بگویید که انسولین ارجح است . "
مکثی کرد . " وجود ندارد . "
این یک شرکت بیمه کم جدید بود . شکستن اخبار به بیمار ویرانگر بود . ما در مورد اینکه چطور باید زندگی خود را برای پرداخت این داروی مهم پیکربندی کند , مکالمهای دردناک داشتیم .
ناگهان به فکرم رسید که شرکتهای بیمه و سازندگان مواد مخدر یک طرح کسبوکار ابتکاری داشتهاند : آنها میتوانند کار کثیف خود را به پزشکان و بیماران انجام دهند . بگذارید پزشکان آنهایی باشند که حلقههای بروکراتیک را هدایت میکنند و سپس خبرهای ناامیدکننده را به بیماران ما میرسانند . به بیماران اجازه دهید تا تشخیص دهند چگونه داروها و یا بدون آن چه بکنند .
کنگره و اداره غذا و دارو نیاز به کنترل غرب وحشی قیمتگذاری دارو دارند . وقتی یک e هست . شیوع اشرشیاکلی که موجب بیماری و مرگ میشود , به درستی انتظار دارد که نهادهای تنظیمکننده ما وارد شوند . شیوع حرص و طمع انسولین متفاوت نیست .
تبلیغات
دانستن اینکه خشم من کجاست دشوار است . آیا باید از تولید کنندگان مواد مخدر که از توسعه مجدد امتناع میکنند عصبانی باشم ? باید از دستم عصبانی باشم . شرکتهای بیمه و بیمه که قیمتها و قیمت را بالا میبرند تا سود را به حداکثر برسانند , در صورتی که به اندازه کافی خوب به دست نیاورند , با پرداختهای زیاد مواجه خواهند شد? آیا باید از مقامات انتخابی خود که به نظر میرسد اجازه میدهند سیستم مراقبتهای بهداشتی ما توسط واحدهای انتفاعی اداره شود که همیشه پول را قبل از بیماران گذاشته خواهند کرد ?
پاسخ تمام موارد بالا است . اما مهمتر از همه , تولید کنندگان مواد مخدر است . شرکتهای بیمه و بیمه نباید این قطعات را از پیامدهای واقعی سیاستهای خود بردارند . این به بیماران سرایت میکند.
این کار غیر ممکن بود , اما حالا این طور است . اگر سهشنبه باشد , باید باشد .
منبع سایت سربازی
پاسخ دهید