بحران‌ها - واقعی و تخیلی - محدودیت‌های قانون اساسی عادی را سست می‌کنند .

نوشته استیون مک گری و دانیل کوپر

بسیاری از دانشمندان علوم سیاسی هستند که آسیب‌پذیری دموکراسی را مطالعه می‌کنند .

ای .

قزاقستان

رئیس‌جمهور ترامپ اولین سخنرانی خود را در روز سه‌شنبه انجام داد .

اعتبار

جاشوا برای نیویورک‌تایمز

تصویر

رئیس‌جمهور ترامپ اولین سخنرانی روز سه‌شنبه خود را در روز سه‌شنبه برای نیویورک‌تایمز انجام داد .

بحران‌ها وسیله‌ای برای براندازی دموکراسی هستند .

از وارگاس وارگاس و دیگر دیکتاتورهای شناخته‌شده در دهه ۱۹۷۰ به ایندیرا گاندی و فردیناند مارکوس در دهه ۱۹۷۰ و به ولادیمیر پوتین و رجب طیب اردوغان بیشتر , رهبران مستبد از شرایط اضطراری ملی استفاده کرده‌اند - برخی واقعی و برخی ساختگی - برای ادعای قدرت‌های خارق‌العاده . یکی از مهم‌ترین نگرانی‌های ما در مورد ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ , این بوده‌است که او برای توجیه سو استفاده از قدرت از یک بحران بهره می‌برد . حوادث اخیر این نگرانی را فوریت جدیدی اعلام کرده‌اند .

رهبران مستبد اغلب از محدودیت‌های قانون اساسی شکایت می‌کنند . سیاست دموکراتیک بعد از همه , کار خرد کننده است . کسب و کاره‌ای خانوادگی و واحدهای ارتش ممکن است توسط فیات اداره شود , اما دموکراسی‌ها نیازمند مذاکره و امتیازاتی هستند . عقب‌نشینی اجتناب‌ناپذیر است ; پیروزی همیشه جزئی است. مهم‌ترین اقدامات سیاستی رئیس‌جمهور ممکن است به وجود آمده در رسانه‌ها وجود داشته باشد که توسط کنگره از خط خارج شد و یا توسط دادگاه‌ها قطع شد .

رئیس‌جمهور بیل کلینتون که به قول اصلاحات مراقبت‌های بهداشتی انتخاب شده‌بود , دو سال اول حکومت خود را به یک لایحه بیمه سلامت جهانی اختصاص داد تا ببیند در کنگره بمیرد . رئیس‌جمهور جورج دبلیو . بوش مسئولیت اصلاح امنیت اجتماعی پس از انتخاب مجدد وی را بر عهده گرفت , اما این ابتکار به هیچ جایی نرسید . همه روسای جمهور از این شکست‌ها رنج می‌برند . در دموکراسی , روسای جمهور باید صبر و شکیبایی داشته باشند . آن‌ها باید بتوانند مصالحه کنند . و اساسا ً آن‌ها باید بتوانند شکست بخورند .

رهبران مستبد در مقابل , سیاست دموکراتیک را غیرقابل‌تحمل می‌بینند . بیشتر آن‌ها فاقد مهارت و خلق و خوی سیاست‌های روزانه هستند . آن‌ها نسبت به انتقاد و مصالحه حساسیت دارند . آن‌ها صبر کمی برای پیچیدگی‌های فرآیند قانونگذاری دارند . یک دستیار به عنوان مثال , یکی از دستیاران رئیس‌جمهور سابق آلبرتو آستین از پرو خاطر نشان کرد که او نمی‌تواند ایده دعوت از رئیس‌جمهور سنا به کاخ ریاست‌جمهوری را هر بار که بخواهد کنگره را تصویب کند , تحمل کند . " برای اینکه وجود داشته باشد , چک‌ها و توازن ذاتی در دموکراسی ریاست‌جمهوری , احساس امنیت می‌کند . " انتقادات رسانه‌ها , نظارت قانونی و احکام دادگاه مخالف آن‌ها را محاصره کرده‌اند .

تبلیغات

بحران‌هایی که این ها را به وجود می‌آورند , رهایی از قیود قانونی است . وضعیت‌های اضطراری ملی - به ویژه جنگ یا حملات بزرگ تروریستی - سه چیز را برای این رهبران انجام می‌دهند . اول , آن‌ها حمایت عمومی می‌سازند . بحران‌های امنیتی معمولا ً یک اثر ضد پرچم ایجاد می‌کنند که در آن تصویب ریاست‌جمهوری اوج می‌گیرد . شهروندان به احتمال زیاد قادر به تحمل و حتی حمایت از قدرت استبدادی هستند که از امنیت آن‌ها می‌ترسند . دوم اینکه , بحران‌های امنیتی مخالفان را خاموش می‌کنند , چرا که انتقاد را می‌توان به عنوان خیانت و یا ضد ملی تلقی کرد . در نهایت , بحران‌های امنیتی محدودیت‌های عادی قانون اساسی را سست می‌کنند . قضات و رهبران قانونی هراس دارند که امنیت ملی را در معرض خطر قرار دهند .

شرایط اضطراری ملی می‌تواند تعادل قانون اساسی را حتی تحت رئیس‌جمهورهای دموکراتیک مانند آبراهام لینکلن و فرانکلین روزولت تهدید کند . اما آن‌ها می‌توانند منجر به مرگ حاکمان مستبد شوند , زیرا آن‌ها یک توجیه منطقی ( و اغلب مشهور ) برای تمرکز بر حقوق و حقوق انحصاری هستند . پاسخ استبدادی هیتلر به دولت .

منبع سایت سربازی